بانک توسعه اسلامی و همگرایی اقتصادی در خاورمیانه

همگرایی فرایندی است که نادیده انگاشتن آن هر روز سخت تر می‏شود. تئوری‏های سیاسی و اقتصادی متعددی به تبیین این فرایند پرداخته‏اند. از این میان؛ نظریات کارکردگرایان، نوکارکردگرایان و مکتب ارتباطات به نحو بهتری به این مسئله پرداخته‏اند. این تئوری‏ها بر این اعتقادند که برای رسیدن به همگرایی باید فعالیت‏ها و تلاش‏های همگرایانه از مسائل ابتدایی اقتصادی آغاز شود. زیرا همکاری در زمینه اقتصادی می‏تواند به نحو موثرتری نسبت به همکاری در حوزه‏های دیگر موجب تقویت و ارتقا همکاری در سطوح مختلف میان کشورها ‏گردد. فرض مهم پژوهش حاضر آن است که بانک توسعه اسلامی با فعالیت های گسترده خود جهت همگرایی خاورمیانه به آغاز مرحله خیزش مورد نظر نوکارکردگریان و برخی از عوامل همگرایی مورد نظر نظریه پردازان مکتب ارتباطات و کارکردگرایان کمک کرده است.این بانک که یک نهاد مالی توسعه‏ای وابسته به سازمان همکاری اسلامی است و تمامی کشورهای اسلامی عضو آن می‏باشند، همکاری‏های اقتصادی گسترده‏ای با اعضا دارد و فعالیت‏های متعددی در حوزه‏های تجاری، مالی، توسعه نیروی انسانی و سرمایه‏گذاری مالی و کاهش فقر و ...انجام می ‏دهد که این فعالیت‏ها موجب تقویت تجارت، ارتقای سرمایه‏گذاری، بهبود زیر ساخت‏ها و تقویت نیروی انسانی و کاهش فقر می‏گردد. این مسائل موجب پیوند بیشتر کشورهای خاورمیانه شده و آنها را برای همکاری بیشتر ونیل به همگرایی مجاب می‏کند. این پژوهش، مسیر اثبات این فرض را با روش تحلیل محتوای فعالیتهای گوناگون بانک مزبور در پنج فصل دنبال می نماید